И аз много се дразня да пазарувам с моя мъж...то бива, бива бързане, ама чак пък толкова... На всеки 3 крачки ме пита "Друго?" Вече не издържам...искам като вляза в супермаркета да си избера на спокойствие какво искам, а не в рамките на 5 минути да реша какво ще се копува, да го избера , че и да се сетя какво неотложно има за взимане. Плюс това се кефя просто ей така да зяпам какво има. А за дрехи не ми се говори. Моя има някакъв странен вкус, не лош , ама разни неща не ги приема и това е. Например бели пуловери. А аз много обичам. Ама пусто като харесам нещо такова и като ме погледне с един поглед и каже "Ако ти харесва, вземи си го..." и ми се отщява не това дето съм харесала, ами и в рамките на следващата една седмица всичко. Да не говорим, че той за себе си е 100 пъти по-претенциозен, може гол да ходи, ама ще си търси до последно точно такова нещо, което да му харесва на 120%. Едно лято 2 месеца ходи с обувки с цепната подметка, защото все не харесваше други, я подметката била скапана, я модела бил от преди 5 години /според него/, я намсиквоси!!!! Ей, издивявам с него. Добре че вече му знам вкуса, та като тръгна за подарък знам какво да му купя. В началото така си и копувах разни неща, дето не ги обличаше по нито веднъж.